Naast de zelfbouw van ontvangers, vormde de reparatie van radio’s een belangrijk aandeel in de bezigheden van het jonge bedrijf. Ook werden er nog onderdelen van verschillende merken te koop aangeboden. Daarbij had het bedrijf bovendien nog eens een eigen wikkelarij voor motoren en trafo’s, en een oplaadstation voor accu’s. In 1925 bouwde Meerding al redelijk professioneel ogende radio’s.
De informatie over de radioproduktie van Meerding & Goedhart in die periode is terug te voeren op enkel beeldmateriaal. Bij de auteur zijn er namelijk geen toestellen bekend die in die jaren gebouwd zijn. De foto van het radiomeubel hierboven, die gevonden is in een concept-brochure van MEGO, laat een bijzonder fraai uitgevoerde batterijontvanger zien.
De kast van dit toestel is geproduceerd door de Helmondse meubelfabriek J. Beks & zonen uit de 2e Haagstraat 42 ,die ook voor onder andere de Beek en Donkse radioproducent CRM Thijssens met als merknaam Minimax , de behuizingen maakte. Minimax staat voor minimale afmeting en maximale geluidsterkte. Ook alle andere kasten, in latere jaren, voor radio-produkten van Meerding & Goedhart werden geleverd door Meubelfabriek J. Beks & zonen .
In deze brochure staan 3 toestellen, namelijk het Type E Model M2. Dit type lijkt veel op de Minimax O.V.B.4 [ook gemaakt door Meubelfabriek Beks] maar dan met de draaibare honingraatspoelen rechts boven op de voorplaat en 4 lampen er bovenop.
Als 2e de Mego Type D4 Model M , dit lijkt veel op de latere D4 zonder deurtjes.
En als 3e de Mego Type D4 Model M1 , dit lijkt veel op de latere D4 met deurtjes.
In de inleveringsregisters van 1943 (bron: Gidi Verheijen) en de lijst van in Helmond teruggegeven toestellen (1944-1945, eigen waarneming) komen enkele Mego-types voor die niet bekend zijn uit andere bronnen. Het betreft de types Mego 4L.5012, Mego 06 W.L. en Mego O.
Types die eenmalig voorkwamen in de registers, maar ook heel misschien op een verschrijving kunnen berusten zijn: Mego A4, Mego 257K, Mego ULD, Mego D4 373A.
